Poetry et alia
Metric and melodic verse.
Stokkiepost
Er stond vandaag met enig ongerief
Een jongeman bij Venlo langs de Maas
Hij kent een jongedame verderop
Zij is voor hem vertèring en soelaas
Een gauw gevonden stok daar schreef hij op
Een poststuk dat een pokke-end moes drijven
Om dan vóór Heiplaat ooit linksaf te glijden
"Tot (gauw maar weer) in Rotterdam Mijn lief"
En smeet het ding vervolgens in de Maas
Turend door een denkraam van rede
tracht ik waarachtigheid te zien
Doch geen oog ziet zichzelf
Ook kan geen hand zich vastpakken
De eeuwige stroom is niet beschrijfbaar
Maar nimmer was vergeefse moeite
Zo verdraaid vervullend
Geweld is altijd ongewenst
